Wybaczenie innym
Wybaczanie jest darem. Gdy zostaniesz nim obdarowana/y – pamiętaj
aby tak wielkiej szansy nie zmarnować. Drugiej może już nie być.
Wybaczenie to proces, na który potrzeba czasu.
Każdy ma prawo do odczuwania bólu, urazy, każdy ma prawo czuć
negatywne emocje. Należy pozwolić sobie na ich przeżycie, jeśli
zaistnieją. Przepuszczając je przez umysł i ciało pozwalamy na ich
uwolnienie. Jednak jeśli zranienie jest zbyt duże i ciągle powraca np.
chęć zemsty, buduje się w naszym polu energetycznym zator, który z
czasem będzie się powiększał. Niesienie go przez życie zabiera dużo
energii. To nadbagaż, który powiększa w życiu ból, cierpienie, pretensje i
żal, a to nie potęguje dobrostanu. Przeciwnie, może je nawet stopować
lub unicestwić. Dlatego wybaczenie innym jest ważne przede wszystkim
dla siebie.
Nie robi się tego dla drugiej osoby, tak naprawdę ona nie musi o tym
wiedzieć. Nie trzeba się z nią przytulać i mówić w oczy o przebaczeniu.
Ten proces to uświadomienie sobie związku miedzy raniącymi
zrachowaniami innych ludzi a ich nieszczęściem. Ono nie jest sposobem
usprawiedliwienia okrutnego zachowania. Jest sposobem odmowy
gromadzenia czyjegoś nieszczęścia w komórkach swojego ciała jako
pamięci o złym traktowaniu. Kiedy przejdziesz ten proces, stajesz się
wolny.